Τετάρτη 25 Ιουνίου 2008

To Ισραήλ, 5η πυρηνική δύναμη στον κόσμο

Συντάκτης: Κωνσταντίνος

Συνεργάτης

Ο πρέσβης του Ισραήλ στις Η.Π.Α. πριν λίγες μέρες, δήλωσε τα εξής: ''Το Ισραήλ δεν μπορεί να ανεχθεί δίπλα του, ένα πυρηνικό Ιράν''.

Τι λέτε ρε!!! Άκου θράσσος...Ρωτάς το Ιράν και τις γύρω χώρες, αν ανέχονται ένα πυρηνικό Ισραήλ, δίπλα τους; Ποιοί είστε εσείς που πρέπει να έχετε πυρηνικά;

Διαβάστε από το ''ΚΑΛΑΜΙ'' το παρακάτω κείμενο, στο οποίο συνοψίζεται όλη η ιστορία των πυρηνικών στη συμπαθή αυτή χώρα:

Πως δημιούργησε τ' οπλοστάσιό του, τα γεγονότα. Ενώ οι ΗΠΑ ζητούν αφοπλισμό άλλων χωρών, δεν αναφέρονται ποτέ στα πυρηνικά όπλα του Ισραήλ.
Με τουλάχιστον 230 πυρηνικές κεφαλές στο οπλοστάσιό του, το Ισραήλ καταλαμβάνει την 5η θέση στον κόσμο, μετά τις ΗΠΑ (10.656), την Ρωσία (περίπου 10.000), την Κίνα (400) και την Γαλλία (350) σε παραγωγή-κατοχή πυρηνικών όπλων (Center For Defence, Sept. 2002). Ακολουθούν η Μ. Βρετανία (185), οι Ινδίες (66) και το Πακιστάν (42).
Οι πιέσεις που αντιμετωπίζει σήμερα το Ισραήλ να καταργήσει το πυρηνικό του πρόγραμμα και να σταματήσει την παραγωγή πυρηνικών όπλων είναι πολλές, ιδιαίτερα μετά την απόφαση της Λιβύης να σταματήσει το δικό της, αν και δεν έχει ο Καντάφι πυρηνικά όπλα. 'Οπως είναι γνωστό, οι ΗΠΑ, "προστάτες" του Ισραήλ, πιέζουν άλλες χώρες να σταματήσουν τα πυρηνικά τους προγράμματα (Β. Κορέα, Ιράν κ.ά.), αλλά ουδέποτε αναφέρονται στα πυρηνικά όπλα του Ισραήλ, σα να μην υπάρχουν. Παρ' όλα αυτά οι ΗΠΑ χρηματοδοτούν το Ισραήλ με περίπου 3 δισ. δολ. κάθε χρόνο, γιά να εξοπλίζεται, περικόπτοντας δικά τους κονδύλια γι' άπορους και κοινωνικά προγράμματα μέσα στις ΗΠΑ. Φυσικά, το Ισραήλ, δεν έχει υπογράψει καμία συμφωνία γιά τον περιορισμό ή την κατάργηση πυρηνικών όπλων.
Η "αποκάλυψη-βόμβα" του 1986
Το "μυστικό" πρόγραμμα της χώρας γιά την κατασκευή πυρηνικών βομβών ξεκίνησε στα τέλη της δεκαετίας του '50, στις πυρηνικές εγκαταστάσεις Dimona στην έρημο Negev. Η κατοχή πυρηνικών όπλων από το Ισραήλ -επίσημα η χώρα "διαψεύδει" την ύπαρξη πυρηνικών εγκαταστάσεων και όπλων- έγινε γνωστή από την εφημερίδα Sunday Times του Λονδίνου στις 5 Οκτωβρίου 1986. Η εφημερίδα είχε έρθει σε συνενόηση με τον Ισραηλινό πυρηνικό επιστήμονα Μορντεχάη Βανιούνου, που διέφυγε στις αρχές του 1986 στην Αυστραλία, όπου εγαζόταν ως οδηγός ταξί και μετά στο Λονδίνο, αφού ήρθε σ' επαφή με την εφημερίδα, έχοντας στην κατοχή του φωτογραφίες από τις πυρηνικές εγκαταστάσεις.
Πέντε ημέρες πριν το δημοσίευμα, τον Βανιούνου απήγαγαν πράκτορες της μυστικής Υπηρεσίας του Ισραήλ "Μοσσάντ" από την Ρώμη όπου τον παρέσυρε -από το Λονδίνο- η "φιλενάδα" του Σιέρυλ Χάνιν, ηλικίας σήμερα 44 χρονών, η οποία ήταν πράκτοράς της. Ο Βανιούνου (σήμερα 49 χρονών) μεταφέρθηκε με πλοίο στο Ισραήλ, όπου καταδικάστηκε γιά προδοσία. Τρεις εβδομάδες πριν την απαγωγή, είχε παραδώσει τα ντοκουμέντα και τις φωτογραφίες στην εφημερίδα, η οποία διαπίστωσε ότι ήταν γνήσια.
Η Χάνιν, που γεννήθηκε στην Πενσυλβάνια από Εβραίους γονείς και αργότερα μετακόμισε στο Ορλάντο της Φλόριδας, επισκέφθηκε το Ισραήλ στα 1978, υπηρέτησε στις ένοπλες δυνάμεις και στρατολογήθηκε στα 1983 από την "Μοσσάντ". Σήμερα ζει με τον σύζυγό της (παντρεύτηκαν στα 1985) και τις δύο κόρες τους στο Ορλάντο και ασχολείται με κτηματομεσιτικά. Η οικογένεια διατηρεί βίλα και στο Τελ Αβίβ, όπου η Σίντι είναι γνωστή ως "Σάρα".
Το δημοσίευμα, όπως ήταν φυσικό, συντάραξε την υφήλιο, αλλά και το Ισραήλ, που είδε το πλέον απόρρητο μυστικό του, να δημοσιοποιείται. Τότε το Ισραήλ διέθετε περίπου 100 βόμβες.
Η συμβολή Γαλλίας-Ν. Αφρικής
Η δημιουργία των πυρηνικών εγκαταστάσεων (αντιδραστήρας) στην έρημο Negev, άρχισε στα 1958, με την βοήθεια Γάλλων τεχνιτών. Η συμβολή της Γαλλίας ήταν καθοριστική στην δημιουργία του αντιδραστήρα, των πυρηνικών βομβών, όπως και στην τροποποίηση μερικών αεροσκαφών "Μιράζ" (1966), γιά να τις μεταφέρουν. Λίγους μήνες αργότερα, κατασκοπευτικό αεροπλάνο U-2, της αμερικανικής πολεμικής αεροπορίας, φωτογράφησε τις εγκαταστάσεις και οι υπηρεσίες των ΗΠΑ κατάλαβαν τι σχεδίαζαν οι Ισραηλινοί, σύμφωνα με τον σμηναγό Warner D. Farr..
Κατά την διάρκεια του πολέμου των "6 ημερών", το Ισραήλ διέθετε 2 βόμβες. Στα 1973 όταν δέχτηκε την επίθεση Αιγύπτου και Συρίας την ημέρα του Γιόμ Κιπούρ, είχε 13. Ο τότε υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Χένρι Κίσσινγκερ, δικαιολόγησε την αποστολή μεγάλης στρατιωτικής βοήθειας στο Ισραήλ, λέγοντας ότι αν οι ΗΠΑ δεν έστελναν, "το Ισραήλ ήταν αποφασισμένο να χρησιμοποιήσει πυρηνικά όπλα".
Τον επόμενο χρόνο, 1974, η Γαλλία σταμάτησε να δίνει ουράνιο από τις αποικίες της στην Αφρική και το Ισραήλ συνεργάστηκε στενά με τη Νότια Αφρική, στην οποία έδωσε τεχνογνωσία με αντάλλαγαμ ουράνιο και πυρηνικές δοκιμές. Στις 22 Σεπτεμβρίου 1979, αμερικανικός κατασκοπευτικός δορυφόρος επεσήμανε την λάμψη από πυρηνική δοκιμή στη Ν. Αφρική. Την ημέρα εκείνη επισημοποιήθηκε ότι το Ισραήλ εξαπάτησε και τις ΗΠΑ, στις οποίες είχε υποσχεθεί να μην κάνει πυρηνικές δοκιμές, με αντάλλαγμα την μεγάλη στρατιωτική βοήθεια (και οικονομική).
Oι ΗΠΑ
Το πρόβλημα του πυρηνικού εξοπλισμού του Ισραήλ θα καλείτο να λύσει η κυβέρνηση Νίξον που ανέλαβε την εξουσία τον Ιανουάριο του 1969. Ευθύς εξ αρχής φάνηκε ότι οι Ρεπουμπλικανοί θα έδειχναν μεγαλύτερη «κατανόηση» για τις ανάγκες του Ισραήλ από ό,τι οι Δημοκρατικοί -κάτι το οποίο αναφέρει και στα απομνημονεύματά του ο τότε πρέσβης του Ισραήλ στην Ουάσιγκτον και μετέπειτα πρωθυπουργός Γιτζάκ Ράμπιν.
Ομως ενώ ο πρόεδρος Νίξον και ο σύμβουλός του για θέματα εθνικής ασφάλειας Χένρι Κίσινγκερ είχαν την προδιάθεση να τα βρουν με το Ισραήλ, υπήρχαν πολλά στελέχη της κυβέρνησης που ανησυχούσαν σοβαρά με αυτές τις εξελίξεις. Ενας ήταν ο υπουργός Εθνικής Αμυνας Μέλβιν Λερντ, ο οποίος σε υπόμνημά του προειδοποιούσε ότι «αυτές οι εξελίξεις δεν εξυπηρετούν τα συμφέροντα των ΗΠΑ και θα πρέπει να σταματήσουν». Επίσης, ο υφυπουργός για θέματα Μέσης Ανατολής Τζόσεφ Σίσκο προειδοποιούσε ότι αυτές οι εξελίξεις θα είχαν «επικίνδυνες επιπτώσεις» για τις ΗΠΑ και την αύξηση της έντασης μεταξύ Ισραήλ και Αράβων.
Την άνοιξη και το καλοκαίρι του 1969 διαμορφώθηκε μια ομάδα υπό την ηγεσία του Κίσινγκερ που ανέλαβε τη διαμόρφωση εναλλακτικών προτάσεων τις οποίες θα πρότεινε ο πρόεδρος Νίξον στο Ισραήλ. Μεταξύ άλλων η ομάδα αυτή πρότεινε να συνδεθεί η πώληση των μαχητικών αεροσκαφών F-4 στο Ισραήλ με την εγκατάλειψη εκ μέρους του τελευταίου των προσπαθειών του να αποκτήσει πυρηνικά όπλα. Ομως ο πρόεδρος Νίξον δεν δέχτηκε να γίνει αυτή η σύνδεση, με αποτέλεσμα να χάσει η αμερικανική διπλωματία ένα από τα ισχυρότερα μέσα πίεσης που είχε στη διάθεσή της. Από την πλευρά του, ο Ράμπιν απέφευγε να δεσμευθεί στα συγκεκριμένα ερωτήματα τα οποία του έθετε η αμερικανική πλευρά, λέγοντας ότι θα πρέπει να περιμένουν να συζητηθεί το θέμα στην προγραμματισμένη για το φθινόπωρο επίσκεψη της πρωθυπουργού του Ισραήλ Γκόλντα Μέιρ στην Ουάσιγκτον.
Ο Βανιούνου απελευθερώθηκε στις 21 Απριλίου 2004
Η αποφυλάκιση του πυρηνικού επιστήμονα έγινε υπό επαχθείς όρους, αφού δεν θα του δοθεί διαβατήριο, δεν του επιτρέπεται η πρόσβαση σε λιμάνια και αεροδρόμια, ούτε να μιλά σε αλλοδαπούς χωρίς προηγούμενη άδεια του κράτους. Για πολλούς ανθρώπους στο Ισραήλ και στον υπόλοιπο κόσμο ο Βανιούνου είναι ήρωας, καθώς πέρασε πολλά χρόνια στην απομόνωση και κάτω από άθλιες συνθήκες για να στηρίξει τα πιστεύω του και τον πυρηνικό αφοπλισμό του ισραηλινού κράτους.
Καθώς διέβαινε τις πύλες της φυλακής, το συγκεντρωμένο πλήθος τον επευφημούσε, κρατώντας παράλληλα πανό που χαρακτήριζαν τον πυρηνικό τεχνικό «ήρωα».
Στις πρώτες δηλώσεις του έξω από τη φυλακή, σε εκπροσώπους μέσων ενημέρωσης από όλο τον κόσμο, ο Βανιούνου κατηγόρησε τη Μοσσάντ, την υπηρεσία μυστικών πληροφοριών του Ισραήλ, η οποία, όπως τόνισε, ελέγχει τη φυλακή, για «άγρια και βάρβαρη μεταχείριση» σε βάρος του. Απέδωσε, μάλιστα, τη μεταχείριση αυτή στο γεγονός ότι έχει ασπαστεί το χριστιανισμό, ενώ αρνήθηκε να κάνει δηλώσεις στα εβραϊκά.
Δήλωσε χαρούμενος και υπερήφανος για την αποκάλυψη μυστικών του πυρηνικού προγράμματος του Ισραήλ, προσθέτοντας ότι το Ισραήλ δε χρειάζεται να τον φοβάται, καθώς δεν έχει άλλα μυστικά να αποκαλύψει. ''Το Ισραήλ δεν έχει ανάγκη από πυρηνικά όπλα, κυρίως τώρα που όλη η Μέση Ανατολή είναι απαλλαγμένη από πυρηνικά όπλα. Το μήνυμά μου σήμερα σε όλο τον κόσμο είναι ν' ανοίξει ο πυρηνικός αντιδραστήρας στη Ντιμόνα σε διεθνείς επιθεωρήσεις'', επεσήμανε.
Όπως δήλωσε, επιθυμεί να εγκαταλείψει τη χώρα του για τις ΗΠΑ, ωστόσο, οι ισραηλινές αρχές δεν προτίθενται να του εκδώσουν διαβατήριο, ενώ επιπλέον δεν του επιτρέπεται η πρόσβαση σε λιμάνια και αεροδρόμια, ούτε να μιλά σε αλλοδαπούς χωρίς προηγούμενη άδεια του κράτους.
Ιράκ, Ισραήλ, ΗΠΑ, ΜΜΕ
Σήμερα, αν και το Ισραήλ μέσω των ΗΠΑ -στις οποίες το εβραικό λόμπι ελέγχει την πλειοψηφία της νομοθετικής εξουσίας (Βουλή, Γερουσία)- ζητά τον αφοπλισμό του Ιράν κι έντεχνα μέσω "πληροφοριών" που διοχέτευσαν οι υπηρεσίες του γιά κατοχή μέσων μαζικής καταστροφής από τον Σαντάμ Χουσείν, οδήγησε ΗΠΑ και Βρετανία στο να επιτεθούν στο Ιράκ, αρνείται τυπικά την ύπαρξη του τεράστιου πυρηνικού οπλοστασίου του και δεν έχει υπογράψει καμία συμφωνία γιά την μη διάδοση πυρηνικών-βιολογικών όπλων μαζικής καταστροφής.
Γιά την ιστορία ν' αναφέρουμε ότι ήταν ο πρώην πρωθυπουργός του Ισραήλ Νετανιάχου, που πρώτος "έριξε" την ιδέα στον τηλεοπτικό σταθμό FOX στις ΗΠΑ, το καλοκαίρι του 2002, περί δήθεν κατοχής όπλων μαζικής καταστροφής από το Ιράκ, ενώ είναι γνωστό ότι και η κυβέρνηση Μπους, με την ανάληψη των καθηκόντων της, έβαλε στόχο το Ιράκ. Μετά την τηλεοπτική εμφάνιση του Νετανιάχου, τις δηλώσεις του αναπαρήγαγαν και τα υπόλοιπα φιλοεβραϊκά ΜΜΕ στις ΗΠΑ, οπότε άρχισε σιγά-σιγά να δημιουργείται το σχετικό "κλίμα" στην κοινή γνώμη. Μην ξεχνάμε ότι ο "ιέρακας" υφυπουργός 'Αμυνας των ΗΠΑ Γούλφοβιτς, μαζί με τον πρ. συνάδελφο του Πέρλ (και οι δύο πασίγνωστοι γιά την υποστήριξη τους στο Ισραήλ, εξαιτίας της καταγωγής τους), πίεζαν ακόμα και την επομένη της τραγωδίας στις 11 Σεπτεμβρίου 2001, γιά επίθεση στο Ιράκ.
Λίγες ημέρες μετά την εισβολή ΗΠΑ-Βρετανίας στο Ιράκ τον Μάρτιο 2003, τα μεγάλα ΜΜΕ στην Αμερική, ομαδικά, πίεζαν γιά επίθεση και στο Ιράν, ενώ διοχέτευαν πληροφορίες "ειδικών" περί μεταφοράς των όπλων μαζικής καταστροφής του Χουσείν, στην... Συρία. Ταυτόχρονα, η είδηση ότι οι αμερικανικές αρχές κρατούν περισσότερους από 70 Ισραηλινούς γιά κατασκοπία ή γιά απόκρυψη πληροφοριών σχετικών με την 11η Σεπτεμβρίου, πέρασε στα "ψιλά".
Επιβεβαίωσαν πυρηνική δοκιμή του Ισραήλ: Μια πυρηνική δοκιμή στη θάλασσα της βόρειας Ανταρκτικής πραγματοποίησαν το 1979 το Ισραήλ και η Ν. Αφρική σύμφωνα με απόρρητα αμερικανικά έγγραφα που αποχαρακτηρίστηκαν, γράφει η ισραηλινή εφημερίδα «Γεντιότ Αχρονότ». Τα έγγραφα επιβεβαιώνουν ότι μια μυστηριώδης έκρηξη που είχε καταγραφεί από αμερικανικό δορυφόρο στις 22 Σεπτεμβρίου του 1979 ήταν πυρηνική. Αυτό αντικρούει τα συμπεράσματα μιας ερευνητικής επιτροπής που είχε οριστεί την εποχή εκείνη από τον Αμερικανό πρόεδρο Τζίμι Κάρτερ και είχε αποδώσει την έκρηξη σε άλλο λόγο. Στο ίδιο έγγραφο, που συντάχθηκε το Δεκέμβριο του 1979 για τον Λευκό Οίκο, αναφέρεται επίσης ότι το Ισραήλ και η Ν. Αφρική συνεργάζονταν σε στρατιωτικά θέματα, μεταξύ των οποίων η πυρηνική έρευνα.


2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

δηλαδη εσεις ρε παιδια πιστευεται οτι το Ιραν μια χωρα με τοσα πλουσια κοιτασματα σε πετρελαιο φυσικο αεριο
και κατα 90% σεισμογενεις περιοχες
βαλθηκε να κανει πυρηνικα εργοστασια για να φωτισει τις λεωφορους της Τεχερανης και οχι γιατι οι μουλαδες
θελουν να κανουν βομβες που κατα πασα πιθανοτητα δεν εχουν προβλημα να τις χρησιμοποιησουν σε καθε τι δυτικο
αντι να κανουν κατι για τον λαο τους που λιμοκτονει και κατα χιλιαδες εγκαταλειπει τον ισλαμικο παραδεισο.
Σκεφθειτε μονο το μισος που εχουν για καθε τι δυτικο
οχι ο λαος τους αλλα οι δικτατορισκοι που τους κυβερνανε

Ανώνυμος είπε...

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ
ΤΟ ΘΕΜΑ ΜΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝ ΤΟ ΙΡΑΝ ΘΕΛΕΙ ΠΥΡΗΝΙΚΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΣΚΟΠΟΥΣ ΠΟΥ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΤΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΕΙ.
ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΙΝΑΙ, ΓΙΑΤΙ ΟΙ Η.Π.Α. ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΟΥΝ,ΕΓΚΡΙΝΟΥΝ TH KATOXH KAI ΤΡΟΦΟΔΟΤΟΥΝ ME ΠΥΡΗΝΙΚΑ ΤΟ ΙΣΡΑΗΛ. ΓΙΑΤΙ ΔΗΛΑΔΗ ΠΡΕΠΕΙ ΤΟ ΙΣΡΑΗΛ ΝΑ ΕΧΕΙ ΠΥΡΗΝΙΚΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΟ ΙΡΑΝ.ΠΟΙΟΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΝΟΜΟΣ ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ ΤΗ ΚΑΤΟΧΗ ΠΥΡΗΝΙΚΩΝ ΣΤΟ ΙΣΡΑΗΛ ΚΙ ΟΧΙ ΣΕ ΑΛΛΕΣ ΧΩΡΕΣ; ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΟΙ ΙΣΡΑΗΛΙΤΕΣ ΕΧΟΥΝ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΙ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΙΡΑΝΟΥΣ.